Osoby z rozpoznaniem schizofrenii stanowią grupę szczególnie podatną na schorzenia somatyczne. Jednym z głównych problemów zdrowotnych w tej populacji jest zespół metaboliczny i jego składowe: otyłość, cukrzyca, dyslipidemia. Problemy somatyczne pacjentów psychiatrycznych pozostają często nierozpoznane, a więc i nieleczone. Ze zwiększoną chorobowością i nieadekwatną opieką medyczną u chorych na schizofrenię wiąże się większa śmiertelność. Przewidywana długość życia tych osób jest o 20% krótsza w stosunku do populacji ogólnej. Na psychiatrze spoczywa szczególna odpowiedzialność za zdrowie pacjenta, która powinna się wyrażać podjęciem w razie konieczności współpracy z innymi lekarzami i specjalistycznym postępowaniem diagnostycznym i terapeutycznym. W codziennej praktyce niezbędne jest monitorowanie podstawowych parametrów metabolicznych (masa ciała, obwód talii, BMI, stężenie glukozy, profil lipidowy). Powinny temu towarzyszyć edukacja pacjentów na temat prawidłowej diety, aktywności fizycznej, kontroli masy ciała, objawów cukrzycy oraz motywowanie chorych do podjęcia współpracy w zakresie dbałości o swoje zdrowie. Stosowanie leków przeciwpsychotycznych, zwłaszcza atypowych, które w zróżnicowanym stopniu są obarczone ryzykiem metabolicznych działań niepożądanych, wymaga znajomości standardów leczenia oraz przestrzegania zaleceń konsultanta krajowego.

[PEŁNA WERSJA ARTYKUŁU]