Dobrze udokumentowano znaczenie stężenia cholesterolu frakcji LDL w patogenezie chorób układu sercowo naczyniowego. Coraz częściej lekarze w codziennej praktyce lekarskiej spotykają się z pacjentami, u których trudno jest uzyskać docelowe stężenia lipidów. Często są to chorzy z wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, którzy wymagają intensywnej terapii hipolipemicznej, aby osiągnąć coraz bardziej rygorystyczne cele. Jak skutecznie leczyć pacjentów, by zmniejszyć ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych? Na czym należy opierać decyzje terapeutyczne? Jaką statynę i w jakiej dawce powinno się zastosować? Co zrobić, kiedy stosowanie monoterapii statyną nie wystarcza? W artykule przedstawiono dwa przypadki kliniczne, wymagające terapii hipolipemicznej w ramach prewencji wtórnej choroby niedokrwiennej serca.

[PEŁNA WERSJA ARTYKUŁU]